Installatie van een nieuw Parlement.

Na de recent gehouden Tweede Kamer verkiezing 2023, is het gebruikelijk dat de 150 gekozen Kamerleden worden beëdigd. Vooral bij de nieuwkomers zal dit zeker een bijzonder gevoel oproepen. Werden zij voorheen met enige regelmaat geconfronteerd met de tv beelden van hun zittende voorgangers in het Parlementsgebouw, straks nemen zijzelf plaats op de door hen behaalde en wellicht fel begeerde “blauw lederen zetel”,  géén pluche!

Daarmee is de eerste taak volbracht, maar het zwaarste gaat nu nog komen. Zo is het blijven zitten in de Tweede Kamer niet uitsluitend afhankelijk van hun politieke idealen, maar ook hoe zij hun rug recht kunnen houden tijdens de langdurende debatten! Het gaat daarbij niet alleen om de houding die zij innemen tegenover het zittende Kabinet, maar zeker ook om hun “ergonomisch” juiste lichaamshouding.

Zo zullen er ook straks weer Kamerleden zijn die toch niet zo blij zullen zijn met hun nieuwe zetel. “Die blauwe stoel, zit niet lekker. Je kunt je armen niet kwijt, er zijn geen armleuningen.” Er had beter ‘ergonomisch’ gedacht moeten worden.

Dat was voor mij al duidelijk.

Die laatste opmerking onderschrijf ik zeer zeker, want bij mijn eerste kennismaking in 1991/’92 bij  Artifort in Maastricht, waar ik deze zeer fraai als Tulp vormgegeven en geproduceerde stoel zag, viel het mij destijds al op dat “antropometrie en ergonomie”, destijds geen grote rol van betekenis speelden.
Het ging kennelijk alleen om de architectonische beeldvorming in de Tweede Kamer; Groen tapijt als een grasland waarop 150 blauwe tulpvormige stoelen staan onder een blauwgrijs plafond zoals de Hollandsche lucht.
Het mag wel een wonder heten dat er in drie decennia al niet veel eerder door zittende Kamerleden afstand is gedaan van hun Zetel, of dat er op zijn minst een “Motie van Afkeuring” over werd ingediend. Ook daar geldt namelijk: “Beter Zitten” als het moet, “Beweeg” als het kan!

Het is tenslotte zo, dat in diezelfde Tweede Kamer, alle Wet- en Regelgeving is beoordeeld, waaronder ook de “Arbeidsomstandighedenwet”, waaraan elke werkgever zich moet houden. Dat betekent bijvoorbeeld dat het werkplekmeubilair voor hun personeel, aan een streng ergonomisch- en antropometrisch pakket van eisen moet voldoen.

Dan kan het toch niet waar zijn, dat anno 2024 in het Huis, waarin ons Land met 17.5 mln inwoners en meningen, zich als “één Land en één Samenleving” laat vertegenwoordigen door democratisch gekozen Kamerleden, voor wie wij nog steeds de regel hanteren,

“One Size Fits All?”

De gekozen Parlementariërs vormen als controlerende macht  “de spil” in ons politieke bestel, maar wij veronachtzamen hun eigen spil, hun “Ruggengraat” nogal. Dus als regeren “vooruitzien” is, dan is het nu tijd om adequaat te handelen en aandacht te vragen voor méér ergonomie, en dat hoog op de agenda te plaatsen.

ARTEZA Advies helpt u daarbij, mail info@arteza.nl of bel 06-53457773